Sunday, December 31

հեծանիվս գտա

1 comment:

Hakob (K) said...

Արեգ ջան, ապրես որ դրեցիր: Մի երկու խոսք պատմեմ էդ օրվա հիշողություններից: Եթե նկատեցիք, մի մոմենտ Արեգը ասում ա «էս ել մեր չոլերը»: Բա չոլերը ըտենց կզարդարե՞ն, կլուսավորե՞ն: Չոլը էդ էն էր որ Հայկոն (կարգին կասետ) ուռած կանգնել էր ու ջինի սափորը տեսավ :))) Ուրեմն ես ու Լիլիթը էդ օրը Փարիզի էդ սիրուն «չոլերում» (կողքը գեղեցիկ մեծ գմբեթով շենք, այգի, Շանզ Էլիզեն, մյուս կողմում Սենան, վրայի կամուրջով, երկու կողմերում ոսկեզօծ արձաններ...) կորած, հոգնած զանգեցինք Արեգին որ գա ու մեզ տանի իրանց տուն: Էն իմ սիրած կանգառում նստել սպասում ենք Արեգին, ես էլ մտածում եմ, ինչ լավ ա, հիմա Արեգը ավտոյով կգա (Լոս Անջելեսյան պատկերացումներով) ու մենք հարմարավետ ձեվով կհասնենք Արեգենց տուն: Մեկ էլ Արեգը ... հեծանիվով ! Մի կողմից Արեգին ենք ողջունում, մյուս կողմից ես նայում եմ թե հեծոն քանի սիդելնիկ ունի, ու տրամադրվում եմ հարմարավետ երթեվեկության :)))
Հետո, ինչպես տեսնում եք, իհարկե, Արեգը կապեց հեծոն ռեշյոտկին ու մենք նստեցինք ավտոբուս, որի մեջ Արեգը մի փոքր Փարիզի գիդ–ություն արեց: Հետո ավտոբուսը կես ճանապարհին մեզ իջացրեց ինչ որ ցույցի պատճառով փողոցը փակ լինելու համար: Մնացած ճանապարհը օգտվեցինք մետրոյից եվ ոտքերից:
Արեգ ջան, անմոռանալի եվ շատ հաճելի օր էր: Ես կարծում եմ ես ու Լիլիթը հետո քեզ էլի ենք հյուր գալու...
Լավ, քանի որ Երեվանում արդեն ամսի 31-ա, եկեք կամաց–կամաց սեղան նստենք, բաժակները լցնենք ու խմենք անցնող տարվա կենացը. շնորհակալ լինենք Աստծուն այն բոլոր լավ բաների համար որ եղան մեր համար 2006 թ.-ին.
«... թող ամեն մի Նոր Տարի
մեր սրտերը ջերմացնի ...»